برنامه ریزی استراتژیک سیستم های اطلاعاتی با بکارگیری ارزیابی آمادگی الکترونیکی (مطالعه موردی: شرکت داروسازی اکسیر)

با توجه به این که برنامه ریزی استراتژیک سیستم های اطلاعاتی به عنوان یک ضرورت جهت کسب مزیت رقابتی از فناوری اطلاعات شناخته شده است، تحقیق حاضر در صدد است تا ارزیابی آمادگی الکترونیکی را به عنوان یکی از گام های روش شناسی برنامه ریزی استراتژیک سیستم های اطلاعاتی درنظر گیرد. به طور خلاصه تحقیق حاضر در صدد تحقق اهداف زیر می باشد: 1) دستیابی به فهم بهتر توانمندی های الکترونیکی جاری شرکت 2) شناسایی نیازمندی ها جهت بهبود وضعیت موجود it/is 3) ارزیابی سازمان در برابر معیارهای شناسایی شده 4) تسهیل پیاده سازی برنامه استراتژیک is با توجه به درنظر گرفتن تمامی میراث های it/is به طور کلی هدف تحقیق پیشنهاد داده شده پاسخ به سوالات زیر است: • چگونه می توان از اطلاعات حاصل از ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمان در تدوین برنامه استراتژیک is سازمان استفاده کرد؟ • ارزیابی آمادگی الکترونیکی سازمان در کدام مرحله از روش شناسی برنامه ریزی is سازمان باید قرار گیرد؟ • آیا برنامه تدوین شده با انجام ارزیابی آمادگی الکترونیکی با برنامه ای که از روشهای سنتی (بدون این ارزیابی) بدست می آیند، با هم متفاوتند؟ این تحقیق از نوع مطالعه موردی می باشد. نوع تحقیق کاربردی، و روش مورد استفاده در آن توصیفی- پیمایشی است که در محدوده مورد مطالعه صورت می گیرد. نتایج حاصل از این تحقیق تنها در محدوده ی مورد مطالعه گزارش خواهد شد و منشاء تئوری سازی برای بررسی در مطالعات دیگر خواهد شد. در صورت موفقیت آمیز بودن نتایج حاصل از این تحقیق می توان نسخه جدید متدولوژی تجربه شده در این تحقیق را بعنوان پیشنهاد مطالعات آینده در حوزه های دیگر مورد بررسی قرار داد. جامعه آماری این تحقیق شرکت داروسازی اکسیر می باشد. ابزار جمع آوری داده ها در این تحقیق، پرسش نامه و مصاحبه می باشد. با مطالعه وضعیت جاری سازمان از نظر آمادگی الکترونیکی و شناخت نقاط قوت و ضعف سازمان یا به عبارت دیگر شکاف دیجیتالی، می توان برنامه ریزی استراتژیک سیستم های اطلاعاتی سازمان را ارائه کرد که پروژه های سیستم های اطلاعاتی هم در راستای تحقق استراتژی های سازمان باشند و هم بهبود شکاف دیجیتالی را به همراه داشته باشند. داشتن اطلاعات آمادگی الکترونیکی باعث می شود که در برنامه استراتژیک سیستم های اطلاعاتی از تعریف پروژه هایی که پیش نیاز های آن در سازمان مهیا نیست پرهیز شود و با تکیه بر استعداد ها و قابلیت سازمان در جنبه های مختلف فنآوری اطلاعات، برنامه استوار را برای توسعه فنآوری اطلاعات پایه ریزی کرد.